Σε αντίθεση με εχτές σήμερα ξύπνησα πολύ κεφάτος. Είχα δώσει μία υπόσχεση σήμερα στον φίλο μου Ανδρέα (δεν εννοώ τον κοντό), ότι θα ασχοληθώ αποκλειστικά μαζί του.
Όσο οι μέρες περνούν, τόσο καλύτερα γνωρίζω τους τρεις υποψηφίους και πιστέψτε με, αυτό που κυριαρχεί στην σκέψη μου είναι... απογοήτευση! Διότι, δεν μπορώ να κρίνω με πολιτικά κριτήρια ΚΑΝΕΝΑΝ υποψήφιο, καθώς η πολιτική απουσιάζει από την "ατζέντα" τους. Ασχολούνται, ακόμα, με τα συστήματα, όχι με την κοινωνία και σε καμία περίπτωση με την ιδεολογική αναφορά που πρέπει να ανακτήσει η ΟΝΝΕΔ.
Ο μόνος που κινείται, προς σε αυτή την κατεύθυνση, είναι ο Ανδρέας Τσώκος, οφείλω να το ομολογήσω. Αλλά και αυτό, όχι με κάποιο πολιτικό κείμενο, όχι με κάποια πολιτική παρέμβαση, αλλά... βγάζοντας προς τα έξω τους πολιτικούς του φίλους (βλέπε Βορίδης, Άδωνης και Πλεύρης).
Ώρες, ώρες... με πιάνει μια τρέλα να σου τηλεφωνήσω Ανδρέα μου, και να σου τονίσω πως, πουλέν μου οι βουλευτές δεν ψηφίζουν στις εκλογές της ΟΝΝΕΔ. Για να σε επαναφέρω λιγάκι στην πραγματικότητα, δεν κατεβαίνεις υποψήφιος βουλευτής της Β' Αθηνών (και δεν έχεις αφήσει πίτα για πίτα αγόρι μου που να μην εμφανιστείς).
Συνοψίζοντας, γιατί δεν μου αρέσει να κουράζω και να μακρηγορώ (θα επανέλθω έτσι και αλλιώς) δώσε βάσει στην πολιτική ουσία και μην αντιγράφεις τον τηλεοπτικό μαϊντανό Άδωνη Γεωργιάδη.
Το πουλέν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου